Στη μαγειρική, βρίσκω ενδιαφέρον να καταπιάνομαι με τεχνικές που κάποτε ήταν κοινή οικοτεχνική γνώση, ενώ έχουν ξεχαστεί με τον καιρό και έχουν αφεθεί μόνο στους επαγγελματίες. Επίσης, βρίσκω ενδιαφέρον και σε παραδοσιακές συνταγές άλλων χωρών που όμως με κάποιο τρόπο, όπως και η μουσική εξάλλου, γεφυρώνονται με τις δικές μας γευστικές επιλογές, γιατί ως γνωστόν ούτε το φαγητό, ούτε η μουσική γνωρίζουν σύνορα. Συντήρηση τροφίμων με τη βοήθεια του αλατιού, του ξιδιού, του λαδιού ή της ζάχαρης, οικιακή κονσερβοποίηση, τεχνικές που είναι γνωστές σε όλους τους λαούς με παρόμοιους τρόπους και τις οποίες ανακαλύπτουμε ξανά και μας προσφέρουν εξαίσιες λιχουδιές, πολύ καλής ποιότητας. Για όλα αυτά, τι πιο ταιριαστό από ένα γυάλινο βαζάκι που διατηρεί με εξαιρετικό τρόπο ό,τι περιέχεται σ' αυτό και το κάνει να φαίνεται τόσο λαχταριστό!

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Δει δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν







Η οικιακή κονσερβοποίηση ως γνωστικό αντικείμενο, αποτελεί ειδική κατηγορία με τεράστιο εύρος στην τεχνολογία τροφίμων, έχει πολλά μυστικά, απαιτεί βαθιά γνώση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων,  είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ως τεχνική, εξασφαλίζει διατροφική αυτάρκεια και για να μην τα πολυλέω, αποτελεί πολύ ενδιαφέρον χόμπυ με αμέτρητες εφαρμογές. Μία πολύτιμη γνώση.

Αφορμή για να αρχίσω να το ψάχνω ήταν η επαφή μου με κάποιους μετανάστες από τη Βουλγαρία, οι οποίοι καταπιάνονταν με πολλές τεχνικές συντήρησης τροφίμων - με ολίγον ομολογουμένως πρωτόγονο τρόπο - οι οποίες κάποτε ήταν γνωστές σε όλα τα σπίτια, προκειμένου να αξιοποιούν οτιδήποτε παρήγαγε ο τόπος και το σπίτι από τις αγροτικές εργασίες, εξασφαλίζοντας όσο ήταν δυνατόν την τροφή της οικογένειας, όλο το χρόνο.

Τους είδα λοιπόν να φτιάχνουν κονσέρβα ψάρι σε γυάλινο βάζο, η οποία ομολογουμένως ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και άρχισα να το ψάχνω. Πού αλλού; Στο κουτί της Πανδώρας, όπως αποκαλώ το ίντερνετ.

Βρέθηκα μπροστά σε ένα ολόκληρο κόσμο και σε μία εξαιρετικά αναπτυγμένη, οργανωμένη και ενημερωμένη κοινότητα - ειδικά στην Αμερική και στον Καναδά - όπου η οικιακή κονσερβοποίηση σε γυάλινα βάζα έχει αναχθεί στην κυριολεξία σε επιστήμη. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αντίστοιχο υπουργείο γεωργίας στις ΗΠΑ διαθέτει ξεχωριστό δημόσιο φορέα, τον National Center for Home Food Preservation (ΝCHFP), αποστολή του οποίου είναι να ενημερώνει και να πληροφορεί για τον τρόπο που μπορεί καθένας να συντηρήσει τη δική του παραγωγή σε λαχανικά, κρέας ή ψάρι ή να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες στην αγορά όταν η τιμή της πρώτης ύλης είναι καλή, για να φτιάξει πολύ καλής ποιότητας φαγητό για άμεση κατανάλωση, το οποίο διατηρείται εκτός ψυγείου άριστα.

Ιδού και το λινκ:  NATIONAL CENTER FOR HOME FOOD PRESERVATION .

Ένα και περισσότερο χρόνο τώρα, ψάχνω, ενημερώνομαι, διαβάζω για την οικιακή κονσερβοποίηση και είμαι ενθουσιασμένη με όσα μέχρι σήμερα έχω πληροφορηθεί. Τόσο, ώστε να στήσω και το μπλογκ με σκοπό να μεταφέρω και στα καθ' ημάς τις γνώσεις αυτές, οι οποίες είναι πολύτιμες, γιατί εκτός όλων των άλλων, έχουν να κάνουν με την υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων! Επειδή, τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι έχουν αρχίσει να καταπιάνονται με την οικιακή κονσερβοποίηση σε γυάλινα βάζα, είναι πολύ σημαντικό να γίνουν γνωστοί βασικοί κανόνες ασφάλειας, καθώς εάν δεν γίνουν όλα σωστά και τηρώντας πολύ συγκεκριμένες αυστηρές προδιαγραφές στη συνταγή, στα εργαλεία που χρησιμοποιούνται και στον τρόπο παρασκευής, τότε τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν με πολύ επικίνδυνο τρόπο, έως και θάνατο.

Καλά όλα αυτά και σιγά - σιγά θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά το μπλογκ έκανε βαρύγδουπες δηλώσεις περί παρασκευών, συνταγών, λιχουδιών και άλλων τινών. Πού είναι λοιπόν οι νόστιμες συνταγές και οι ενδιαφέρουσες εκτελέσεις, οεο;

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Για να προχωρήσουμε στην εφαρμογή, "δει δε χρημάτων" όπως τιτλοφόρησα την ανάρτηση καθώς επιβάλλεται η εισαγωγή από την Αμερική παρακαλώ, κάποιων απαραίτητων εργαλείων, με σημαντικότερη μία ειδική χύτρα υψηλής πίεσης (high pressure canner). Δεν υπάρχουν στην Ευρώπη, δεν υπάρχουν στην Ελλαδίτσα. Και όπως είναι ευνόητο, μέχρι να φτάσουν στην Ελλάδα αυτά τα εργαλεία, το κόστος ανεβαίνει αρκετά. Σήμερα θα τα παραγγείλω, αύριο θα τα παραγγείλω, ακόμα δεν τα έχω παραγγείλει. Εξ ου και η σιωπή στο μπλογκ. Ελπίζω ότι σύντομα θα τα έχω στα χέρια μου. Προς στιγμή έχω αρκεστεί στην προμήθεια μίας χύτρας για κονσερβοποίηση σε βραστό νερό, η οποία είναι κατάλληλη μόνο για συγκεκριμένες παρασκευές, με πρώτη ύλη υψηλής οξύτητας, το οποίο θα εξηγήσω αναλυτικά τι ακριβώς είναι, στην επόμενη ανάρτηση. Μέχρι τότε, θα θεωρητικολογήσω ολίγον επί του θέματος, κάτι το οποίο εξάλλου επιβάλλεται όπως εξήγησα παραπάνω γιατί απλή υπόθεση δεν είναι η οικιακή κονσερβοποίηση και κακό δεν κάνει να είμαστε ενημερωμένοι, αφού όλο και περισσότερο στις λαϊκές αγορές και στις αγορές παραγωγών εμφανίζονται τέτοια προϊόντα, τα οποία καλό είναι να γνωρίζουμε ό, τι αφορά στην ασφάλειά τους, κατά την κατανάλωση.

Μέχρι να περάσουμε στην εφαρμογή λοιπόν, ας περιοριστούμε στη μακρόθεν θεωρητικολογία, η οποία καθόλου άχρηστη δεν είναι. Το αντίθετο. Το πρώτο θέμα μας θα είναι οι δύο βασικές τεχνικές κονσερβοποίησης σε γυάλινο βάζο: η κονσερβοποίηση σε "λουτρό νερού" (waterbath canning) και η κονσερβοποίηση σε χύτρα υψηλής πίεσης (high pressuοπre canning).

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν από μία πολυάσχολη εργαζόμενη χομπίστρια της θεωρίας και της πράξεως...